Kategoria: Ksiądz Kapelan

 Golesze 09.11.2013

    Trwamy jeszcze w szczególnym okresie liturgicznym jakim jest czas radości w Uroczystość Wszystkich Świętych gdy czcimy Kościół Triumfujący oraz dniu zadusznym –  o zupełnie innym charakterze gdy wspominamy naszych bliskich zmarłych zwanych Kościołem oczyszczających się. My należymy do Kościoła pielgrzymującego który jest w drodze do domu Ojca.

     Parafia w Ręcznie, gości dziś w murach kościoła myśliwych z Koła Łowieckiego nr 33 o nazwie „Puchacz”, aby w tej świątyni, podczas składania Najświętszej Ofiary dokonało się poświęcenie i nadanie ufundowanego przez członków Koła nowego sztandaru. Dziękujemy księdzu proboszczowi – Ojcu tej parafii, że udostępnił nam miejsce sprawowania Eucharystii. Cieszę się, że na te uroczystości przybyli zaproszeni Goście. Serdecznie także z tego miejsca pragnę przywitać rodziny członków Koła Łowieckiego. To jest dla nich także bardzo ważny dzień, gdy ojcowie, synowie, mężowie czy bracia otrzymują swój własny sztandar, sztandar, który dla nas Polaków stanowi niezwykłą wartość poświadczoną przez historię.

       Liturgicznie przeżywamy dziś przed ostatnią – XXXIII Niedzielę Zwykłą. Już za tydzień Uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata a kolejna rozpocznie czas wyczekiwania na przyjście Pana – okres zwany Adwentem. Lecz dziś w tej zacnej świątyni naznaczonej posługą Ojców Bernardynów stajemy w dość szczególnym gronie. Oto poza stałą grupą miejscowych parafian jak i gości którzy upodobali sobie tę świątynię jako miejsce oddawania czci Panu Bogu, świętują w sposób wyraźny  koleżanki i koledzy w zgniłozielonych mundurach jakie mają na świąteczne i radosne spotkania przygotowane myśliwi. Już pierwsze chwilę przed rozpoczęciem sprawowanej przez Ojca Gwardiana jak i koncelebransów mszy św. dało się słyszeć stanowczo wypowiedzianą komendę – a po niej przy dźwięku sygnałów łowieckich zostały uroczyście wprowadzone sztandary niesione przez poczty sztandarowe z okręgu piotrkowskiego oraz poszczególnych Kół tegoż właśnie terenu. 

„WSZYSTKIE DROGI KOŚCIOŁA PROWADZĄ DO CZŁOWIEKA”

Dziś słyszymy słowa Jezusa o największym przykazaniu, jakim jest przykazanie miłości Boga i bliźniego, a św. Paweł nawiązuje do przyjęcia, z jakim spotkał się w Tesalonice, gdy przybył tam głosić naukę Chrystusową.

XII Hubertus Spalski 2011.

      To już po raz XII zostaliśmy zaproszeni przez organizatorów na oficjalne, tym razem ogólnopolskie obchody święta myśliwych i jeźdźców pod przewodnictwem Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych dra Mariana Pigana, Przewodniczącego Zarządu Głównego PZŁ dra Leszka Blocha – Łowczego Krajowego oraz Romana Jagielińskiego jako Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego a honorowym patronatem objął nas Pan Prezydent Bronisław Komorowski. Za tym kryje się bezimienny sztab ludzi którzy poświęcili swój własny czas i zdolności organizacyjne aby godnie i zgodnie z polską tradycją oraz myśliwskim zwyczajem jak najpiękniej ugościć przybyłych myśliwych, jeźdźców, sympatyków, przygodne osoby jak i nieufającym w to że myśliwy to nie człowiek ubrudzony farbą lecz GOSPODARZ terenu zwanego łowiskiem.

Piotrków Trybunalski. 14.11.2010.

   16. października br. w pobliskiej Spale po raz XI obchodziliśmy tak zwanego Hubertusa. Uroczystości poświęcone naszemu Patronowi są znakiem, że nadchodzi kolejny rok naszych spotkań w łowiskach. A więc minęło sporo czasu naznaczonego pracą nad urządzeniami łowieckimi, paśnikami, lizawkami, poletkami i pasami zaporowymi czy też zimowym, trudnym okresem dokarmiania zwierzyny, kiedy sama, bez pomocy człowieka była by narażona na masowe upadki. Ale ten czas sprawił także, że odeszli do krainy wiecznych łowów kolejni nasi koledzy.

Hubertus Spalski 16.10.2010.

     Minął rok od naszego spotkania w tym miejscu. Spotkania rozpoczynającego kolejny sezon łowiecki a wiec i naszą przygodę w kniei. Normalnym jest postawienie sobie pytania, co on przyniesie, jaki to będzie czas łowów a potem kolejnej zimy – ostatnio mniej łaskawszej dla zwierzyny i dopingującej myśliwych do wydatnej pomocy, aby zwierz mógł przeżyć szczególnie trudny okres, gdy gruba warstwa śniegu a często i lód nie pozwalają się dokopać zwierzynie do leśnego runa i zawartego w nim pożywienia. Na pytania, co przyniesie – znajdziemy odpowiedź dopiero po czasie.